طراحی و شبیه‌سازی یک نمونه منظومه ماهواره‌ای سنجشی با رویکردی نوین
کد مقاله : 1008-ISME2024
نویسندگان
محمد حبشی نیاک *1، سینا عبداله زاده2، محمدحسین علیزاده رکن آبادی3، شاهین شیرانی4، لیلا رضایی5
1دانشجوی کارشناسی ارشد بیوالکتریک دانشگاه امیرکبیر
2دانشگاه امیرکبیر
3دانشگاه صنعتی امیرکبیرتهران
4دانشجوی دکتری بیوالکتریک دانشگاه صنعتی امیرکبیر
5دانشگاه امیرکبیر تهران
چکیده مقاله
امروزه منظومه‌‌ها دارای کاربرد و نقش فراوانی در صنایع فضایی دارند که مهمترین آن‌ها از منظومه‌ها امکان پوشش سراسری است. هدف از منظومه‌ای کردن، بهینه‌ سازی و کاهش هزینه، مواد، سخت افزار، سوخت است و پوشش حداکثری، افزایش سرعت انتقال اطلاعات، اینترنت اشیا و غیره می‌باشد که با یک پرتاب و تزریق چندین ماهواره میسر می‌شود. در این مقاله به فراهم کردن پوشش سراسری با استفاده از کمترین تعداد ماهواره و شبیه‌سازی منظومه جهت سنجش زمین از طریق عکس برداری از ایران می‌پردازد. در این مقاله از منظومه متشکل از 5 ماهواره به وزن هر کدام 40 کیلوگرم در ارتفاع 625 کیلومتر می‌باشد. این ماهواره‌ها توسط ماهواره بر سیمرغ از پایگاه پرتاب سمنان پرتاب می‌شوند. بعد از رسیدن ماهواره‌ها به مدار 300 کیلومتری برای انتقال مداری به ارتفاع 625 کیلومتر از تراستر یونی استفاده شده است. با توجه به شبیه‌سازی‌های صورت گرفته برای این طراحی می‌توان شرایط پیاده سازی بهینه و عملیاتی بودن آن در نظر گرفت. در این مقاله به بررسی پوشش و دسترسی هر ماهواره نسبت به زمین و مکمل بودن پنج ماهواره برای برقراری الزامات ماموریت و پایداری انتقال اطلاعات به پایگاه زمینی می‌پردازد.
کلیدواژه ها
منظومه، پوشش، ارتفاع مداری، شبیه‌سازی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی