مدلسازی و مطالعه بالستیک داخلی اثر لقی بین مدل و لوله پرتاب در آزمایشگاه ایرویالستیک دانشگاه شیراز و مقایسه با داده‌های تجربی
کد مقاله : 1003-CONF
نویسندگان
محمد امین *1، محمدمهدی علیشاهی1، مسعود خواجه2
1دانشگاه شیراز
2دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
چکیده مقاله
امروزه استفاده از پرتابگرهای گاز سبک یکی از رایج‌ترین و به‌صرفه‌ترین روش‌های آزمایش‌ ایروبالستیکی می‌باشد. در پرتابگرهای گاز سبک تک‌مرحله‌ای، مدل با استفاده از نیرویی که توسط منبع پرفشار گاز به آن وارد می‌شود درون لوله پرتاب حرکت می‌کند، لذا در صورت وجود لقی زیاد بین لوله پرتابگر و مدل، نشت گاز به جلو مدل و برخورد میان مدل و لوله پرتاب موجب اتلاف انرژی، خوردگی سطح لوله پرتاب و مدل و همچنین تغییر زاویه مدل در خروجی پرتابگر می‌شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر میزان لقی در عملکرد پرتابگر است. تأثیر این پدیده از منظر جریان سیال و دینامیک حرکت مدل دون لوله و برخورد آن با بدنه قابل‌بررسی است. به‌منظور بررسی سیالاتی تأثیر نشت گاز بین لوله پرتاب و مدل از نرم‌افزار دینامیک سیالات محاسباتی و جهت بررسی تأثیر برخورد بین مدل و لوله پرتاب از نرم‌افزار تحلیل خودکار دینامیکی سیستم‌های مکانیکی(آدامز) استفاده شده است. همچنین سلسله نتایج حاصل از انجام آزمایشاتی که در آزمایشگاه ایروبالستیک دانشگاه شیراز به این منظور صورت‌گرفته، ارائه و با نتایج فوق مقایسه شده است. بدین صورت حداکثر لقی قابل قبول (لقی مجاز) در آزمایشات ایروبالستیکی مورد نظر مشخص گردیده است.
کلیدواژه ها
آزمایشگاه ایروبالستیک دانشگاه شیراز، پرتابگر تک‌مرحله‌ای، بررسی دینامیکی و ایرودینامیکی لقی، لقی مجاز
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی